– Jeżeli chodzi o inne obrażenia, to mężczyzna miał siedem złamanych żeber po prawej stronie. Natomiast w przypadku samego mechanizmu zgonu biegła nie wykluczyła, że mogło dojść do uduszenia, aczkolwiek nie ma takich jednoznacznych, charakterystycznych objawów – wyliczała Smorczewska.

Zlecono dodatkowe badania histopatologiczne, toksykologiczne, genetyczne (DNA) oraz daktyloskopijne. Prowadzono szeroko zakrojone śledztwo, a funkcjonariusze przyjęli kilka hipotez, które były w toku śledztwa weryfikowane. Jedną z osób, które zajmowały się tą sprawą od początku, był Patryk Drabek. Dziennikarz opisywał ją na łamach Dziennika Zachodniego. Później także z sądowych ław, śledził cały proces.

– To była jedna z bardziej makabrycznych spraw, którą zajmowałem się w pracy dla Dziennika Zachodniego. Już sam fakt, że zwłoki znajdowały się w walizce – trudno było sobie to wyobrazić. Nikt przy zdrowych zmysłach nie bierze pod uwagę, że może dojść do takiej zbrodni. Sam nie dowierzałem, gdy pojawiły się informacje, że w walizce są zwłoki – wspomina sprawę Patryk Drabek, były dziennikarz śledczy.

– Obserwowałem modelowy system pracy zarówno policjantów z KMP w Gliwicach, jak i gliwickiej prokuratury. Ten temat w skali kraju odbił się bardzo dużym echem. Sprawa była bardzo trudna. W toku śledztwa oczywiście pojawiały się kolejne wątki, które trzeba było sprawdzić. Najpierw ustalenie tożsamości zmarłego, później zatrzymanie podejrzanego. Sam wspólnie z fotoreporterką Marzeną Bugałą, prowadziłem dziennikarskie śledztwo w tej sprawie. Jeździliśmy po Gliwicach i próbowaliśmy odtwarzać losy pana Helmuta. Jednak im dłużej człowiek się zajmował tym tematem, tym bardziej docierało do nas, jak bestialska była to zbrodnia – wspomina Patryk Drabek.

Jak sam przyznaje, pracując przy tej sprawie, często zastanawiał się, do czego człowiek jest w stanie się posunąć. Jaką zbrodnię popełnić. – Takie historie mocno zapadają w pamięć. Nawet po trzech latach od wyroku. Wiele wątków tej sprawy, szczegółów utkwiło mi w głowie.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

Był skrajnie wychudzony

Wstępne wyniki sekcji zwłok mężczyzny, pozwoliły ustalić, że zmarł on wskutek działań osób trzecich. Dlatego tak ważne było ustalenie przyczyny i mechanizmu śmierci.

Mężczyzna miał 158 centymetrów wzrostu i szczupłą sylwetkę. Był skrajnie wychudzony. Gdy wyłowiono walizkę z jego ciałem, ważyło ono zaledwie 38 kilogramów. Policjanci, że miał pociągłą, szczupłą twarz, wysokie czoło, siwy zarost na twarzy, siwe, krótkie i rzadkie włosy, duży, garbaty nos oraz duże przylegające uszy. Do tego dochodzi całkowity brak uzębienia, a kolor oczu był niemożliwy do identyfikacji. Mężczyzna miał na sobie szare spodnie dresowe, niebieską koszulkę z krótkim rękawem – w białe, cienkie, poziome pasy na całej powierzchni, czarną koszulkę z długim rękawem marki Reserved (rozmiar S) oraz szare skarpety z czarnym pasem z napisem „Sport”.

Śledczy zdecydowali się opublikować wizerunek zmarłego mężczyzny. Liczyli, że w ten sposób uda się ustalić jego tożsamość. Tak też się stało. Denata rozpoznał m.in. przewodniczący zarządu osiedla Ligota Zabrska, Marcin Ziach.

– Przeglądałem Facebooka i znalazłem materiał na temat zwłok znalezionych w Kłodnicy. Zobaczyłem zdjęcie denata i jestem niemal w stu procentach przekonany, że to on. Dla pewności przesłałem fotografię także innym osobom z Rady Osiedla i również nie mają wątpliwości